mgr inż. Krzysztof Nosal, mgr inż. Klaudiusz Borkowicz
Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Oddział Szkła i Materiałów Budowlanych w Krakowie, Grupa Badawcza Chemia Budowlana
Klej do płytek to cienkowarstwowa zaprawa na bazie spoiwa mineralnego bądź organicznego. Już sama definicja takiego kleju wyróżnia kilka jego rodzajów. Wykonanie okładziny ceramicznej [1] nie sprowadza się niestety tylko i wyłącznie do wyboru odpowiedniego kleju. Ważne jest, aby prawidłowo zaprojektować wszystkie elementy składowe systemu, tj.:
Literatura
[1] PN-EN 14411:2016-09 Płytki ceramiczne – Definicja, klasyfikacja, właściwości, ocena i weryfikacja stałości właściwości użytkowych i znakowanie
[2] PN-EN 12004 + A1:2012 Kleje do płytek – Wymagania, ocena zgodności, klasyfikacja i oznaczenie
[3] PN-EN 1308:2008 Kleje do płytek – Oznaczanie spływu
[4] PN-EN 1346:2008 Kleje do płytek – Oznaczanie czasu otwartego
[5] PN-EN 12002:2010 Kleje do płytek – Oznaczanie odkształcenia poprzecznego cementowych klejów i zapraw do spoinowania
[6] PN-EN 1324:2008 Kleje do płytek – Oznaczanie wytrzymałości na ścinanie dla klejów dyspersyjnych
[7] PN-EN 12003:2010 Kleje do płytek – Oznaczanie wytrzymałości na ścianie dla klejów na bazie żywic reaktywnych
[8] Niziurska M, Nosal K. Układanie płytek na podłożach z płyt gipsowych i gipsowo- kartonowych. Wokół Płytek Ceramicznych. 2012; 3
[9] Wieczorek M, Borkowicz K. Reakcja na ogień zapraw klejowych do płytek. Materiały Budowlane. 2020; 3
Wokół Płytek Ceramicznych nr 2/2022, strona 24-26 (Spis treści >>)