Tekst i zdjęcia Henryk Pieczarowski
Obiekt, w którym przeprowadzono renowację posadzek mozaikowych na sześciu klatkach schodowych, to znany warszawiakom od lat trzydziestych XX w. „dom bez kantów” przy ul. Królewskiej 2 w Warszawie. Prace renowacyjne rozpoczęto w grudniu 2011 r. Remont prowadzono według projektu konserwatorskiego opracowanego przez HP Ceramik na podstawie opinii prof. dr. hab. Jakuba Lewickiego.
Posadzki, tak jak cały wystrój klatek schodowych, nawiązują do stanu i stylu lat trzydziestych XX wieku. Nowe posadzki mają identyczny wzrór, jak na zachowanych fragmentach oryginalnej mozaiki podlegającej ochronie konserwatorskiej. Do uzupełnienia braków zastosowano gres porcelanowy nieszkliwiony, barwiony w masie, charakteryzujący się podobną barwą, ale znacznie wyższą odpornością na ścieranie niż oryginalna historyczna kamionka.
Wcześniejsze prace remontowo-konserwatorskie, wykonywane zgodnie z projektem, polegały na zerwaniu okładziny mozaikowej z części lub całości powierzchni. Wykonano również wstawki lastrykowe w trepach schodowych, nowe parapety lastrykowe, ułożono tynki na ścianach, zamontowano nowe drzwi wejściowe do klatek schodowych oraz nowe windy.
Zdjęta mozaika wraz ze skutym podłożem była składowana w piwnicy budynku i przed ponownym wykorzystaniem wymagała sortowania, czyszczenia chemicznego z resztek zaprawy cementowej i zabrudzeń oraz formatowania w panele 25 x 25 cm. Po segregacji okazało się, że do dyspozycji jest tylko 70 m2 starej mozaiki, z której po czyszczeniu chemicznym uzyskano jedynie 50,12 m2 materiału do ponownego wykorzystania oraz 16,6 m2 kostek mozaiki uszkodzonych w różnym stopniu.
Mozaiki odzyskanej w wyniku renowacji było zbyt mało do ponownego wykonania posadzek na wszystkich podestach klatek schodowych. Zdecydowano się więc na wykonanie okładzin na podestach pięter (przy windach) oraz w holach wejściowych do klatek schodowych z nowej mozaiki w formacie i kolorze możliwie najbliższych mozaice historycznej, zachowując interesujący układ graficzny. Nowe posadzki wykonano na podestach narażonych na największe zużycie eksploatacyjne.